vrijdag 21 januari 2011

Geen verbetering

Vandaag maar opnieuw naar de huisarts, normaal moet ik maandag terug gaan werken, maar daar voel ik me absoluut nog niet toe in staat, ik moet nog steeds bij het minste overgeven, elke geur, gedachte zelfs al kan me onmiddellijk een slecht gevoel geven.
Gelukkig is de huisarts heel begrijpend, hij kan ook niet voorspellen hoe lang dit nog blijft duren, niemand kan dat. Dat heb ik goed overvonden tijdens de zwangerschap van onze Staf, toen heeft het blijven aanhouden tot 18 weken zwangerschap. Ik hoop er deze keer toch iets sneller vanaf te zijn.
De conslutie, rusten, rusten en nog eens rusten...
Voorlopig ben ik thuis tot en met 28 februari, gelukkig moet me zo al geen zorgen maken over werken. Het is thuis al genoeg, Staf die dagelijks bij de grootouders is, de papa die er s'avonds en in de weekends leuke dingen mee doet, leuks is iets anders.
Ik voel me absoluut geen goede mama meer, het ventje is ook nooit meer bij mama en mama ligt altijd op de zetel. Zo begin ik nog te twijfelen of we wel een goede keuze gemaakt hebben voor een 2e kindje, misschien hadden we toch moeten wachten tot Stafke wat ouder was, dan zou hij het ook meer begrijpen...