De tijd gaat zo tergend traag voorbij... vandaag precies 16 weken ver en toch lijkt er nog steeds niet veel verandering in te komen. Nog steeds dat slechte gevoel bha, het lijkt net of ik niet gelukkig kan zijn of 'mag' zijn tijdens mijn zwangerschap...
Het down gevoel begint mij dan ook stilaan de keel uit te hangen, maar wat doe je als je je gewoon zo voelt. Niks, de tijd afwachten en blijven hopen dat het tij snel keert. En telkens denk ik dan er zijn ergere dingen in het leven! Ik moet blij zijn, er groeit een klein mensje in mijn buik, ons baby'tje waar tot nu toe gelukkig alles goed mee gaat. Maar die onzekerheid, en alle ongemakken die bij het zwanger zijn horen, waarom wegen die toch altijd zo zwaar door, pffff voor mij mocht het al zomer zijn....
