Mil is vandaag 16 dagen oud, en wat vliegt de tijd, we genieten met volle teugen van onze nieuwste aanwinst, hoe klein hij ook mag zijn, hij hoort er helemaal bij. Het lijkt alsof hij er altijd geweest en we kunnenn hem alvast niet meer missen! Hij vraagt meer aandacht dan zijn oudere broer, gulzig dat hij is, wil hij niets anders dan aan mama's borst drinken en kroezen natuurlijk en dat is nu net iets waar mama op dit moment geen tijd voor heeft, Staf vraagt zijn nodige aandacht. Gelukkig is papa nog vaak thuis en kunnen we onze aandacht over de 2 spruiten verdelen ;)
Maar we spenderen met veel plezier alle tijd aan hun, we drijven nog even verder op de adrenaline en het gelukzalige gevoel van het "blauwe"wolkje. Want de nachten zijn nu éénmaal héél kort, elke 3 à 4 uur vraagt Mil om zijn "papje" en dat is ook niet op één twee drie gedaan, en toen Staf klein was bleef mama gewoon s'morgens wat langer in bed liggen, nu niet dus, tegen de ochtend is grote broer nu eenmaal uitgeslapen terwijl die kleine broer dan nog een tijdje geniet van zijn nachtelijk avonturen.
