In het begin was het allemaal iets te druk voor Staf, hij wou alleen maar in papa's nek, wat op dat moment niet kon. Dus opnieuw het nodige gezeur en gemopper...
Eens betaald begonnen we aan onze tocht door het donker, met verschillende tussenstops om opdrachtjes uit te voeren of een hapje te eten of iets te drinken. Het weer zat mee, dus hebben we op het gemak de tocht uitgelopen. Tegen 20u was Mil zijn kaarsje zo goed als uit, hij zat ook niet makkelijk meer in zijn wandelwagen, je zou voor minder als je al 2u op hetzelfde plaatsje moet zitten.
Ik trok met Mil terug richting huiswaarts, terwijl papa met Staf nog de rest van de drankbonnetjes ging opdoen. Blijkbaar was er nog een goochelaar aan het werk, daar zijn ze nog even bij blijven plakken. Helemaal verkleumd van de kou waren ze om kwart na negen terug thuis, snel nog een glaasje appelsap en daarna lekker warm in zijn bedje richting dromenland. Hopelijk met niet te veel nare dromen!
De oorsprong van Halloween:
De naam "Halloween" is afgeleid van Hallow-e'en, oftewel All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen, 1 november. In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag, het Keltische Nieuwjaar of Samhain ( het Ierse woord voor de maand november).
Samhain was ook nog om een andere reden zeer bijzonder. De Kelten geloofden namelijk dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terug kwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar.
Op het eiland Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen Groot-Brittannië binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen en ook het eren van de doden.
In de negende eeuw van de huidige tijdrekening steekt een Europees christelijk gebruik de zee over en vermengt zich met het Halloweenfeest. Op Allerzielen - 2 november - gingen in lompen gehulde christenen in de dorpen rond en bedelden zielencake (brood met krenten). Voor elk brood beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker, om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te bespoedigen. Het "Trick or Treat" spelletje vindt wellicht daar zijn oorsprong.
In de Verenigde Staten maakt het feest vooral opgang in de tweede helft van de 19e eeuw, toen grote groepen Ierse en Schotse immigranten het land binnenkwamen. In de VS duikt dan de bekende jack-o'-lantern-pompoen op, die in de hele wereld wellicht het bekendste gezicht van Halloween is.
De oorsprong van de pompoen:
De traditie voor het maken van jack-o’-lanterns stamt uit Ierland.
Er zijn veel verhalen over de oorsprong van de lantaarn. Een van de bekendste is het verhaal over de smid Jack. Op een avond kwam Jack de duivel tegen die hem naar de hel wilde meenemen. Jack wist met een list de duivel in een boom te lokken, en kraste vervolgens een kruisteken in de stam van de boom zodat de duivel de boom niet meer kon verlaten. Pas nadat de duivel Jack had beloofd dat hij nooit naar de hel zou hoeven haalde Jack het kruisteken weg en liet de duivel weer vrij. Toen Jack jaren later stierf mocht hij door zijn slechte levenswandel niet naar de hemel, maar de duivel liet hem ook niet binnen in de hel wegens de gedane belofte. Sinds die tijd doolt de ziel van Jack volgens het verhaal rond over de aarde. De duivel gooide Jack nog wel een gloeiend kooltje achterna toen hij hem wegstuurde bij de hellepoort. Jack stak het kooltje in een knol die hij aan het eten was en kreeg op die manier een lantaarn om zijn weg mee te verlichten. Volgens deze legende is de jack-o'-lantern is vernoemd naar de smid uit dit verhaal.
Oorspronkelijk werden knollen gebruikt om de lantaarns te maken, maar naar Amerika geëmigreerde Ieren ontdekten al snel dat de pompoen een stuk geschikter was voor dit doel.
[Bron: Wikipedia,nl]
